Φύτευση κρεμμυδιών κειμήλιο

Ορισμένα λαχανικά έχουν αστεία ονόματα λόγω της ομοιότητάς τους με ορισμένες έννοιες ή αντικείμενα. Για παράδειγμα, τα ασκαλώνια ονομάζονται οικογενειακά κρεμμύδια λόγω του γεγονότος ότι πολλά κρεμμύδια μεγαλώνουν από ένα κρεμμύδι και συχνά ο αριθμός τους σε έναν θάμνο φτάνει τα 10 κομμάτια και μερικές φορές τα 20.

Η φύτευση οικογενειακών κρεμμυδιών γίνεται στα μέσα Απριλίου, όταν το μπουμπούκι δεν έχει καν ζεσταθεί σωστά, αλλά το κρεμμύδι απολαμβάνει την επικοινωνία με τον ήλιο κατά τις μεγαλύτερες ώρες του χρόνου και τρέφεται με το λιωμένο νερό που δεν έχει φύγει ακόμη από το έδαφος μετά χειμώνα, γεγονός που αυξάνει την απόδοση αυτού του τύπου κρεμμυδιού.

Τα ασκαλώνια δεν φοβούνται την κατάψυξη, μεγαλώνουν χωρίς προβλήματα και πυροβολούν σφιχτά. Αυτό το είδος κρεμμυδιού χρησιμοποιείται συχνά για σαλάτες και για την προετοιμασία διαφόρων πιάτων.

Για να χρησιμοποιηθούν τα ασκαλώνια για χόρτα, τα κρεμμύδια κειμήλια φυτεύονται σε διαστήματα περίπου 10 cm μεταξύ των βολβών σε σειρές και 20 cm μεταξύ των σειρών. Σε αυτή την περίπτωση, κάθε τρίτος θάμνος κρεμμυδιού θα χρησιμοποιηθεί ως πρασινάδα. Εάν ένας ερασιτέχνης κηπουρός ενδιαφέρεται περισσότερο για τον ίδιο τον βολβό, τότε οι παράμετροι φύτευσης αλλάζουν σε 20 * 15 cm.

Η φροντίδα των οικογενειακών κρεμμυδιών δεν είναι καθόλου ιδιότροπη και δεν απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή ή ειδικές μεθόδους. Το τακτικό ξεβοτάνισμα, η χαλάρωση του εδάφους και το έγκαιρο πότισμα θα σας ενθουσιάσουν με μια πλούσια συγκομιδή. Είναι απαραίτητο να συλλέξετε ασκαλώνια όταν περισσότερα από τα μισά φτερά έχουν ήδη πεθάνει. Το κρεμμύδι ξεθάβεται, στεγνώνει και στη συνέχεια κόβονται τα φτερά.Οι ίδιοι οι βολβοί θα πρέπει να φυλάσσονται στις φωλιές ανάπτυξης τους, γιατί δεν είναι για τίποτε που τους αποκαλούσαν οικογενειακούς βολβούς, επειδή όχι μόνο μεγαλώνουν σε τσαμπιά, αλλά αποθηκεύονται και με την οικογένεια στην οποία μεγάλωσαν.