Αγγούρια θερμοκηπίου. Ποικιλίες και φροντίδα

Τα αγγούρια είναι διαφορετικά: μικρά και μεγάλα, πρώιμα και αργά, σαλάτα και τουρσί, σβώλους και λεία καρπούς... Η λίστα μπορεί να συνεχιστεί σύμφωνα με άλλες παραμέτρους, αλλά θα μιλήσουμε για τα αγγούρια θερμοκηπίου. Γιατί είναι σε ζήτηση μεταξύ πολλών κηπουρών;

Πολλοί άνθρωποι καλλιεργούν αυτά τα λαχανικά σε θερμοκήπια για να έχουν πρώιμη συγκομιδή. Εξάλλου, τα αγγούρια είναι θερμοφιλικά και ωριμάζουν αργότερα σε ανοιχτό έδαφος. Έχοντας καλά θερμοκήπια, μπορείτε να τρώτε φρέσκα αγγούρια σχεδόν όλο το χρόνο, εάν οργανώσετε σωστά τη φροντίδα και επιλέξετε τους σωστούς σπόρους.

Οι ποικιλίες αγγουριού για θερμοκήπια χωρίζονται σε χειμώνα-άνοιξη, άνοιξη-καλοκαίρι και καλοκαίρι-φθινόπωρο. Κάθε μία από αυτές τις ομάδες χωρίζεται επίσης σε πρώιμης ωρίμανσης, μέσης ωρίμανσης και όψιμης ωρίμανσης, επικονιασμένη με μέλισσα και παρθενοκαρπική. Τα τελευταία δημιουργήθηκαν ακριβώς για καλλιέργεια σε κλειστές συνθήκες, όπου δεν υπάρχει συνεχής πρόσβαση σε έντομα. Οι πρώιμες ποικιλίες είναι συνήθως τύπου σαλάτας. Είναι νόστιμα, αλλά δεν παράγουν τόσο μεγάλη συγκομιδή και είναι πιο συχνά ευαίσθητα σε διάφορες ασθένειες. Ορισμένες ποικιλίες απαιτούν μεγάλα, ευρύχωρα θερμοκήπια (Dynamite F1) λόγω συνεχούς ανάπτυξης και σχηματισμού ωοθηκών, άλλες χρειάζονται τεχνητή επικονίαση και άλλες χρειάζονται καλή θέρμανση.

Τα αγγούρια είναι αρκετά επιλεκτικά όσον αφορά τις συνθήκες. Για να έχετε μια καλή συγκομιδή, πρέπει να χρησιμοποιήσετε αρκετά γόνιμο έδαφος με υψηλή περιεκτικότητα σε χούμο ή ειδικά μείγματα. Επιλέξτε ποικιλίες και υβρίδια που έχουν εκτραφεί ειδικά για τις συνθήκες μας. Εξάλλου, η καλύτερη ολλανδική ποικιλία μπορεί να χάσει από την εγχώρια μόνο επειδή έχει διαφορετικές απαιτήσεις σε έδαφος, κλίμα, ασθένειες και παράσιτα.