Καλλιέργεια ζέρμπερας από σπόρους σε συνθήκες θερμοκηπίου

Όσοι κηπουροί αποφάσισαν να εφαρμόσουν καλλιέργεια ζέρμπερας από σπόρους, αντιμετωπίζουν συχνά διάφορα προβλήματα σχετικά με τους κανόνες διατήρησης αυτού του φυτού.

Τα τελευταία χρόνια, η ζέρμπερα κερδίζει ολοένα και μεγαλύτερη δημοτικότητα τόσο ως μια όμορφη πολυετή κομμένη καλλιέργεια σε κλειστό έδαφος όσο και ως λουλούδι εσωτερικού χώρου σε γλάστρα. Οι μικροσκοπικές μορφές ζέρμπερες έχουν μεγαλύτερη ζήτηση.

Οι ζέρμπερες ζέρμπερες συνήθως καλλιεργούνται από σπόρους σε συνθήκες θερμοκηπίου, καθώς δεν είναι εύκολο να διατηρηθεί ένα ήδη καλλιεργημένο ανθισμένο δείγμα στο σπίτι. Αυτή η κουλτούρα είναι πολύ ιδιότροπη, απαιτεί ειδικό υπόστρωμα και συγκεκριμένο μικροκλίμα.

Η ζέρμπερα είναι πολύ φυτό φωτόφιλος, ταυτόχρονα, τα νεαρά φύλλα την άνοιξη και το καλοκαίρι μπορεί να υποφέρουν από πολύ λαμπερό ήλιο. Επομένως, αυτά τα φυτά ζέρμπερες που διατηρούνται στα νότια παράθυρα πρέπει να σκιάζονται.

Οι βιομηχανικές συνθήκες παράγουν ανθοφόρους θάμνους ζέρμπερες, συνήθως υπό τεχνητό φωτισμό, καθώς η ανθοφορία εξαρτάται πολύ από τη διάρκεια της ημέρας. Η ανάπτυξη και ανάπτυξη των ζέρμπερες επηρεάζεται αρνητικά από θερμοκρασίες πάνω από 30 και κάτω από 8 βαθμούς, και ξηρό αέρα εσωτερικού χώρου.

Καλύτερος υπόστρωμα για ζέρμπερες - τύρφη σφάγνου με ψηλό αγκυροβόλιο, η οξύτητα του εδαφικού διαλύματος κυμαίνεται από 5 - 5,5.

Οι ρίζες της ζέρμπερας είναι πολύ ευαίσθητες στην παρουσία οξυγόνου στο έδαφος και στη συγκέντρωση λιπασμάτων στη λίπανση. Το φυτό υποφέρει από περίσσεια ασβεστίου, μαγγανίου και φωσφόρου, που μπορεί να προκαλέσει την εμφάνιση κηλίδων καψίματος στα φύλλα.

Οι νεαροί θάμνοι μπορεί να σταματήσουν να αναπτύσσονται λόγω ανεπάρκειας σιδήρου, έτσι τα χηλικά άλατα σιδήρου περιλαμβάνονται τακτικά στη λίπανση για βιομηχανική καλλιέργεια, η οποία κιτρινίζει τα νεαρά φύλλα. Οι ζέρμπερες πρέπει να ποτίζονται μόνο με καθιζάνον, μαλακό νερό που αποκλείει την παρουσία χλωρίου. Το ίδιο ισχύει και για τα λιπάσματα.